Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Οι μαντινάδες μας

Η μαντινάδα ή πατινάδα ή κοτσάκι είναι ποίημα που αποτελείται από δυο στίχους που συνήθως είναι δεκαπεντασύλλαβοι σε ομοιοκαταληξία ή και τέσσερα ημιστίχια που δεν ομοιοκαταληκτούν απαραίτητα. Αποτελεί μέσο αυθόρμητης λαϊκής έκφρασης σε αρκετά μέρη της Ελλάδας, κυρίως όμως ως κατηγορία του νησιώτικου ελληνικού τραγουδιού στην Κρήτη, που είναι ξακουστή για τις μαντινάδες της.

Τα λόγια σου, μου ανοίξανε μια τρύπα στην καρδιά,
μα καλύτερα να μου έριχνες με μία μαχαιριά.

Βάρεσα το κομπιούτερ μου μήπως και ξεκολλήσει
μα μου είπε ο τεχνικός, πως δε θα ξανανοίξει!!!

Γιάννης Μ.

Με φίλους εμεγάλωσα με φίλους θα πεθάνω
κι αν είναι για τους φίλους μου και τη ζωή μου χάνω!!!

Τάσος Τ.

Εγώ το παρεάκι μου ποτέ δε θα προδώσω
κι ας λένε οι διάφοροι πως θα το μετανιώσω!!!

Μυρτώ Χ.

Όσο τη νιώθεις τη ζωή αυτό να ξέρεις μόνο
γίνεσ' εχθρός με τις χαρές και φίλος με τον πόνο.

Πολλές καρδιές κρυφά πονούν και φανερά γελούν 
κι άλλες πεθαίνουν με καημό και δεν το μαρτυρούν!!!

Μάσια Σ.

Στο σκύλο μου το ζωηρό έχω εμπιστοσύνη
είναι φίλος μου πιστός και μου φυλά το σπίτι.

Η αγάπη είναι ζόρικη κι επιζητά θυσίες
έτσι κι εγώ σ' αγάπησαχωρίς αμφιβολίες.

Γιάννης Ν.

Όταν η καρδιά σου χτυπά κάθε δευτερόλεπτο,
τότε η καρδιά σου θα χτυπά και περισσότερο!!!

Αλέξανδρος Τ.

Ο ήλιος που φωτίζεται επάνω στο βουνό της,
είναι πιο ηλιόλουστος κάθε ημέρα στο χωριό της!!!

Το κουνέλι
Έχεις δοντάκια κοφτερά, δύο γλυκά ματάκια
και κάνεις για να κινηθείς μικρά πηδηματάκια!!!

Κυριακή Τ.

Οι φίλοι που λεν ψέμματα δεν είναι αληθινοί,
η αλήθεια αν και πικρή φέρνει το φως μες στην ψυχή.

Ισαβέλλα Μ.

Με τη δική μου την καρδιά πέτα και μη φοβάσαι ,
μη σε τρομάξει ο κεραυνός σ' όποιο πέλαγος και να 'σαι!!!

Κατερίνα Χ.

Κάποτε είχαν ένα όμορφο παιδί το Ρούλη
κι ήρθε ένας κύριος και του 'δωσε χαστούκι!!!

Βαλάντης Π.

Για το σεβντά σου κοπελιά δεν τρώω δεν κοιμάμαι,
όταν θωρώ τα μάτια σου όλα τονε περνάνε!!!

Κωνσταντίνος Κ.

Ανθρώπους γνώρισα πολλούς και τσι 'καμα δικούς μου,
μα λίγους εξεχώρισα για φίλους μπηστικούς μου!!!

Μη θαρρευτείς πως σ' αγαπώ και τύχει και ξενοιάσεις
το πως μπορεί να σ' αρνηθώ πάντα στο νου σου να 'χεις.


Γιάννης Π.


Κάποτε ήταν ένα παιδί και είδε  το χακί
και είδε το χακί και ήθελε να φάει φακή.

Ήταν ένα μικρό παιδί και έπεσε στο χνούδι
το όνομα αυτού του παιδιού τον έλεγαν Ρούλη.


Τα παιδιά ήθελαν να του πουν μαντινάδα
τους απάντησε  "ήθελα να φάω φασολάδα"!!!





Βαλάντης Π.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου